تمرین مهارت اسپیکینگ یا مکالمه

تمرین مهارت اسپیکینگ یا مکالمه

چرا باید مهارت اسپیکینگ یا مکالمه بلند بلند تمرین شود؟

برای تمرین مهارت اسپیکینگ یا مکالمه باید بلند بلند حرف بزنیم. بسیاری از ما برای تمرین مهارت گفتاری زبان انگلیسی با مشکل مواجه هستیم. اولین مشکل هنگام تمرین مهارت گفتاری، شاید نداشتن فرد و همراهی برای تمرین با او و مرور آنچه که فراگرفته‌ایم باشد. با این فرض، راه چاره چیست؟ آیا نداشتن دوست تمرینی برابر با متوقف کردن تمرین اسپیکینگ و ناکامی در مهارت گفتاری است؟

بعنوان یک زبان‌پژوه خوب قبل از هر چیز باید بدانیم کسب مهارت یک موضوع درونی است و بیشتر از اینکه به دیگران بستگی داشته باشد، به خود ما بستگی دارد. اگر روش تمرین مهارت صحیح نباشد حتی با وجود دوستان تمرینی در کنار ما کسب مهارت امکان‌پذیر نبوده یا حداقل به کندی و با اختلال همراه خواهد بود. در این مقاله می‌خواهیم درباره نحوه تمرین مهارت اسپیکینگ صحبت کنیم.

اجزای مهارت اسپیکینگ

اجزای مهارت گفتاری را می‌توان به دو بخش فیزیکی و ذهنی تقسیم بندی کرد. برای روشن شدن بهتر موضوع بیایید نگاهی به هر یک از این بخش‌ها بیاندازیم.

بخش ذهنی

بخش ذهنی همان جایی است که دانش و ایده در آن قرار دارد. وقتی شما مطلبی را می‌خوانید یا مشغول مطالعه هستید در واقع دارید اطلاعات جمع می‌کنید. ذهن شما اطلاعات مربوط به آن موضوع را جمع‌آوری و تحلیل می‌کند. در لحظه مطالعه با افزایش تمرکز، سلول‌های مغز تحریک شده و مواد شیمیای ترشح شده از این سلول‌ها افزایش می‌یابد. این یعنی اینکه مغز دریافته است که اطلاعات دریافتی مهم هستند و باید برای نگهداری آن تلاش کند. بنابراین شروع به ایجاد پیوندهای بین سلولی می‌کند.

هر چه سیناپس‌های (پیوندهای) بیشتری درون مغز ایجاد شود، نیاز مغز به ساخت سلول‌های جدید نیز بیشتر می‌شود. مغز اطلاعات خام یا بهتر بگوییم غیرفعال را ذخیره می‌کند. در این هنگام هنوز مغز نمی‌داند کارایی این اطلاعات چیست، پس صرفا ذخیره‌سازی صورت می‌گیرد. البته شاید مغز بداند این اطلاعات مربوط به زبان انگلیسی است و ما در حال یادگیری زبان دوم هستیم اما کارایی این اطلاعات هنوز برای مغز دقیقا مشخص نیست. بنابراین مکانیزمی نیاز است تا برای این اطلاعات هدفی تعریف کرده و کارکرد آن را مشخص سازد. این هدف و کارکرد توسط بخش فیزیکی تعریف می‌شود.

اطلاعات ذخیره شده در مغز

هر آنچه در مغز ما ذخیره شده است، نیاز ما برای بقا است. مغز ما در طی سال‌ها تکامل، یادگرفته است تا بقای ما را تضمین کند. با نگاهی به دریاچه خاطرات خود بسادگی انبوهی از خاطرات تلخ را بخاطر خواهید آورد، اما برای پیدا کردن خاطرات شاد و مثبت باید انرژی بیشتری صرف کنید. پیدا کردن دلیل آن آنچنان سخت نیست. خاطرات تلخ زنگ‌ خطر مغز را تحریک کرده‌اند. جایی که مغز احساس خطر و تهدید کرده است. از نظر مغز اهمیت این خاطرات برای نجات جان ما در مواقع بحرانی نسبت به خاطره کنار دریا و احساس آرامشی که پس از شنیدن صدای امواج داشته‌ایم بیشتر است. پس مغز منتظر فرمان ماست. بخش فیزیکی فرمان‌های لازم برای طبقه بندی اطلاعات و هدف‌گذاری آن را مشخص می‌سازد.

بخش فیزیکی

وقتی درباره مهارت اسپیکینگ صحبت می‌کنیم، منظور از بخش فیزیکی همان ماهیچه‌های گفتاری است. همان ماهیچه‌هایی که وظیفه خروج هوا از میان تارهای صوتی و اجزای دهان را بر عهده دارند تا اطلاعات دریافتی را تبدیل به جملاتی با منظور مشخص کنند. آنچه که ما می‌گوییم و شنونده می‌شنود.

تمرین مهارت اسپیکینگ یا مکالمه زبان انگلیسی

با تمرین بلند بلند مهارت اسپیکینگ در واقع ما به دو هدف مهم داریم. هدف اول کمک به طبقه‌بندی اطلاعات در مغز، به عبارت دیگر کمک به بخش ذهنی و هدف دوم بکارگیری اطلاعات یا استفاده از اطلاعات طبقه‌بندی شده.

تاثیر عملکرد ما در طبقه‌بندی اطلاعات

هر روز پس از برخواستن از خواب حواس پنج‌گانه ما با ما از خواب بر می‌خیزند و شروع با گیرنده‌های خود شروع به جمع‌آوری اطلاعات محیط می‌کنند. اما بیشتر این اطلاعات بلافاصله پس از ورود به مغر به سوی زباله دادن هدایت شده و برای همیشه فراموش می‌شود. اما زمانی که یادگیری ارادی و هوشیارانه صورت می گیرد داستان متفارت است. برخورد مغز دیگر با اطلاعات ورودی از این حواس مثل شرایط عادی نیست. این اطلاعات باید پردازش، طبقه‌بندی و ذخیره‌سازی شوند. وقتی هنگام یادگیری ما دریچه ورود اطلاعات را باز می‌کنیم، اطلاعات ورودی با توجه به «عمکلرد ما» ذخیره‌سازی می‌شود. این ما هستیم که باید به مغز نشان دهیم چقدر این اطلاعات مهم هستند و باید برای چه هدفی مورد استفاده قرار گیرند.

طبقه‌‌بندی دقیق‌تر اطلاعات

تمرین بلند بلند مهارت گفتاری این هدف را برای مغز روشن می کند. مغز درمی‌یابد این خوشه از اطلاعات کارکرد گفتاری دارد. همزمان وقتی برای بیان ایده‌ای مشخص و هدفی معین شروع به بلند صحبت کردن می‌کنیم برای مغز روشن می‌سازیم که طبقه‌بندی این اطلاعات می‌بایست در کدام اتاق مغز و تحت چه عنوانی صورت گیرد. بعنوان مثال گروهی از کلمات را در نظر بگیرید:

glass of water, give

هدف این گروه درخواست آب است. پس مغز آن را در اتاق درخواست‌ها، در قفسه درخواست آب ذخیره می‌کند. این شروع طبقه‌بندی اطلاعات است که به مرور با بکارگیری بیشتر اطلاعات دقیق‌تر می‌شود.

Water!

Water please!

Give me water please!

Could you please give me a glass of water!

I wonder if you gave me a glass of water!

I’m feeling thirsty, so I was wondering if you could give me a glass of water!

بکارگیری اطلاعات

ما باید به مغز بگوییم برای ابراز «درخواست آب» چطور باید این گروه واژگان را بیان کنیم. مغز باید یادبگیرد چطور این واژگان را کنار یکدیگر بچیند. همچنین به مرور با بکاگیری آن مغز‌ دقیق‌تر در می‌یابد که‌ آیا این یک درخواست رسمی و تشریفاتی است یا یک درخواست غیر‌رسمی و دوستانه. تلفظ، آهنگ، تون صدا، لهجه و سرعت بیان همه با تمرین بلند بلند مهارت اسپیکینگ یا مکالمه بدست می‌آید.

مهارت گفتاری شما نیاز به تقویت ماهیچه‌های بخش خود دارد. این ماهیچه‌ها شامل بخش لب‌ها، فک‌ها، گونه‌ها، زبان، حلق، بینی، طناب و تارهای صوتی می‌شود. با بلند صحبت کردن شما این ماهیچه‌ها را تقویت می‌کنید. ماهیچه‌های گفتاری باید به درجه‌ای از مهارت برسند تا بتوانند علاوه بر تلفظ صحیح pronunciation و لحن tone مناسب، سرعت بیان pace خود را با مغز جهت پردازش اطلاعات و انتخاب واژگان مناسب با ترتیب صحیح هماهنگ کنند. اینها همه با بلند بلند تمرین کردن بدست می‌آید که به برخی از فواید آن اشاره می‌کنیم.

مهارت گفتاری را بلند بلند تمرین کنید

ضرورت تمرین بلند بلند مهارت اسپیکینگ:

۱- صدای خود را می‌شنوید و می‌توانید بفهمید کجای کار می‌لنگد و نیاز به تمرین بیشتر دارد

۲- ماهیچه‌های گفتاری در حال قوی‌تر شدن هستند این یعنی ماهیچه‌های قویتر و مهارت بیشتر. با بلند صحبت کردن این ماهیچه‌ها روزبه‌روز قوی‌تر و حرفه‌ای‌تر عمل می‌کنند.

۳- در حال یادگیری فرم‌های تلفظی خاص زبان انگلیسی هستید. بسیاری از صداهای صامت consonant و صدادار vowel زبان انگلیسی متفاوت از صداهای زبان فارسی هستند. اگر تلفظ این صداها را تمرین نکنید، در نهایت تلفظی و لهجه‌ای به جز زبان انگلیسی خواهید داشت. انگلیسی با تلفظ و لهجه فارسی شاید!

۴-  ذهن و بدن در تلاشند تا بیشتر هماهنگ شده و این هماهنگی در حال تمرین و تقویت شدن است.

۵- روانی کلام fluency ایجاد و تقویت می‌شود. با مرور مِن‌مِن کردن کم شده و پاز‌های بیهوده و آزاردهنده از بین می‌رود.

۶- رفته‌رفته آهنگ intonation کلام شکل می‌گیرد. جملات انگلیسی براساس نوع خبری، پرسشی، دستوری و تعجب دارای اهنگی متفاوت هستند. تغییر اهنگ حتی می‌تواند معنی جمله را تغییر دهد.

۷- کمک می‌کند بر ترس خود چیره شویم. بلند بلند صحبت کردن به اندازه مکالمه با یک نفر ترسناک است. ضمیر ناخوداگاه شما تفاوت این دو را نمی‌داند، وقتی بلند بلند تمرین مکالمه می‌کنید، مقدمات غلبه بر ترس هنگام مکالمه واقعی در شما ایجاد می‌شود بنابراین در شرایط واقعی با ترس و اضطراب کمتری روبرو خواهید بود.

داشتن شریک مهمتر است یا تمرین بلند بلند مهارت اسپیکینگ یا مکالمه؟

اگر در ابتدای سفر فراگیری زبان انگلیسی هستید، بلند تمرین کردن برای شما اهمیت بیشتری خواهد داشت. اما به مرور با یادگیری بیشتر ترکیب بلند صحبت کردن با داشتن شریک زبانی می‌تواند سرعت یادگیری را دوچندان کرده و سفر فراگیری را جذاب‌تر کند. مهارت اسپیکینگ را با شریک خود بلند بلند تمرین می‌کنیم، حین مکالمه زبان انگلیسی یا ما به او فیدبک می دهیم و یا از فیدبک او بیشتر یاد می‌گیریم. بلند بلند صحبت کردن از شرایط یک مکالمه نرمال و شبیه به واقعیت است و کمک می‌کند آسانتر بر ترس خود غلبه کنیم.

آنچه در این مقاله گفتیم:

برای تمرین مهارت گفتاری ضروری است تا شرایطی شبیه به شرایط واقعی را شبیه سازی کنیم. بلند بلند تمرین کردن اولین گام این شبیه سازی است. همچنین در این مقاله به دو بخش مهم ذهنی و فیزیکی موثر در مکالمه اشاره کردیم و گفتیم برای برای داشتن یک مکالمه خوب باید هر دوی این بخش‌ها را تقویت نمود. در پایان نکاتی را درباره ضرورت تمرین بلند بلند مکالمه برشمردیم. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید نگاهی به این مقاله بیاندازید.

مطالب مرتبط:

۱- نکاتی در مورد اسپیکینگ آیلتس

۲- در آزمون اسپیکینگ آیلتس چگونه به نمره 9 برسیم؟

۳- مراحل صحبت کردن مانند یک Native

۴- چگونه مکالمه بین دو فرد انگلیسی زبان را متوجه شویم؟