یادگیری زبان انگلیسی یک لایف استایل است. یک روش زندگی که تا آنرا تا طراحی و ایجاد آن تلاش نکنی موفق نخواهی شد. برای این منظور علاوه بر هدف به دوفاکتور دیگر نیز نیاز داری. فاکتور اول، انگیزه یا همان نیروی پیش‌ران. فاکتور دوم، لذت.

انگیزه یادگیری زبان انگلیسی

انگیزه‌ها علاوه بر اینکه باید منطقی و استدلالی باشند، باید احساسی باشند. گاهی حس اینکه چیزی بلدی که دیگران بلد نیستند. کاری می‌کنی که دیگران از عهده آن برنمی‌آیند، می‌توانی در مبارزه «چشم  هم چشمی» و یا «کَل کَل» پیروز شوی، و یا آروزیی را تحقق بخشی که از دیر هنگام در خیالات آن بوده‌ای، سفرهای خارجی لذت‌بخش داشته باشی، تجارت خود را توسعه دهی و یا در آزمون آیلتس نمره لازم را کسب کنی و برای ادامه تحصیل به یکی ا ز بهترین‌های دانشگاه‌های دنیا بروی، همه و همه از انگیزاننده‌هایی هستند که می توانند نیروی پیش‌ران تو را چند برابر کنند.

لذت از مسیر یادگیری زبان انگلیسی

وقتی تصمیم به فراگیری زبان دوم گرفته‌ای، باید بدانی پای در مسیری طولانی گذاشته‌ای. اگر قرار باشد این مسیر همیشه خسته‌کننده و مرارت‌بار باشد که نمی‌شود. یعنی نمی‌شود در مسیری پا گذاشت که همیشه کسالت‌بار است. پس باید به این قورباغه کمی نمک و ادویه زد تا قورت دادنش آسانتر و تحملش دلچسب‌تر شود. البته انصاف نیست یادگیری زبان انگلیسی را اینقدر بد توصیف کنیم اما بیایید بدترین حالت ممکن را تصور کنیم «یک قورباغه بد ترکیب». وقتی بتوانی هم یاد بگیری، هم بخندی و هم سرگرم شوی، خواهی توانست بجای اینکه فقط هدف را بببینی و در حسرت رسیدن سریع به مقصد باشی، از مسیر لذت ببری و همزمان رشد کنی.

با عضویت در خبرنامه در جریان جدیدترین مقالات آموزش زبان انگلیسی ، آیلتس ، ویدیو‌های آموزشی، فیلم‌ها و انمیشن‌های موجود درسایت قرار می‌گیرید …