English
منابع آموزشی انگلیسی بدبخت کننده
تنوع بیش از حد تصور منابع
منابع زبان انگلیسی فراوان‌اند. اما فراوانی همیشه باعث موفقیت نمی‌شود. تصور کنید وارد فروشگاهی پر از اجناس رنگارنگ و لوکس شده‌ایم. قیمت کالاها چنان مناسب است که نخریدن خودش یک ضرر به نظر می‌آید. پس تصمیم به خرید داریم. اما چه چیزی را بخریم؟
درهرحال بودجه ما محدود است و باید برای آن برنامه‌ریزی کنیم. اما متأسفانه انتخاب بسیار سخت خواهد بود چراکه تنوع کالاها به گونه است که انتخاب از میان آن‌ها تقریباً غیرممکن است.
همین مشکل در میان منابع زبان انگلیسی به چشم می‌خورد. داوطلبان در میان انبوهی از منابع توانایی انتخاب ندارند چراکه به‌واسطه «هرکسی از ظن خود شد یار من» راهنمایی می‌شوند و می‌گیرند. همه می‌خواهند در بازه زمانی کوتاه و خیلی سریع به سطح بالایی از فراگیری زبان برسند و به‌اصطلاح مثل «مارگارت تاچر» صحبت کنند. لذا علاوه بر اینکه عدم برنامه‌ریزی و گرفتن مشاوره از افراد خبره اشتباه اساسی زبان‌پژوهان است، عدم آگاهی از منابع مفید و مؤثر نیز اشتباهی اساسی‌تر است.
راز تشخیص یک منبع آموزشی خوب
برای انتخاب منابع باید به دو عامل مفید و مؤثر توجه نمود. اگر این دو عامل وجود نداشته باشد آن ها منابع آموزشی انگلیسی بدبخت کننده هستند .این دو فاکتور نقش کلیدی در انتخاب منابع بازی می‌کنند. مفید بودن را می‌توان «ارزش وقت گذاشتن را دارد» معنی کرد. وقتی منبع حاوی مطالبی است که پس از یادگیری آن می‌توانیم تغییر را در خود احساس کنیم.
دوم مؤثر باشد. امروز بیشتر منابع شاید فاکتور اول را داشته باشند اما متأسفانه تأثیر کافی را ندارند. در نگاه اول شاید یک مقاله که روی آن کلماتی نوشته‌شده است که ما آن‌ها را نمی‌دانیم شاید مفید و باارزش به نظر برسند اما نکته اینجاست که با خواندن آن چقدر بر دانش ما افزوده می‌شود؟ فکر می‌کنید چقدر؟
با خواندن یک متن مفید چقدر بر دانش خود می‌افزاییم؟
تقریباً هیچی. تعجب کردید. درست شنیدید تقریباً هیچی. چراکه ساعتی پس‌ازآن دیگر ازآنچه خوانده‌ایم چیزی در ذهن باقی نخواهد ماند. حافظه این کلمات را آن‌قدر باارزش نمی‌شمارد که آن‌ها را حفظ و به درون حافظه متوسط و بلندمدت هدایت کند. اما ما که می‌دانیم این اطلاعات مهم و باارزش‌اند پس چرا حافظه با آن چنین رفتاری را می‌کند؟ دلیلش کاملاً روشن است. حافظه اطلاعات را با توجه به نیاز درجه‌بندی و طبقه‌بندی می‌کند. بگذارید با یک مثال این مطلب را بیشتر توضیح دهیم.
تصور کنید که می‌خواهید تاکسی بگیرید. چه کلماتی را بر زبان می‌آورید؟
قطعاً نمی‌گویید: «من گرسنه یا تشنه‌ام.» احتمالاً جمله‌ای به این مضمون خواهید گفت: «آقا فلان میدان یا خیابان می‌روم». ارزش این چند کلمه ازنظر شما چقدر است؟ تقریباً برای این کلمات ارزشی قائل نیستیم چراکه شاید بسیار پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسند اما چرا در ذهن ما مانده‌اند؟ مگر نه اینکه برای بلد بودن کلمات «آقا، خیابان و رفتن» کسی ما را تشویق نمی‌کند. مگر نه اینکه دانستن این کلمات هیچ شان و منزلتی ندارد. بله کاملاً این کلمات عملاً بی‌ارزش‌اند اما علت نقش بستن آن‌ها شاید برای همیشه در حافظه ما چیست؟ این کلمات نیاز ما را مرتفع می‌سازند و ما را به هدف می‌رسانند پس ازنظر حافظه نه‌تنها مفید نیستند بلکه مهم هم هستند. حافظه به آن‌ها نمره ۸ از ۱۰ را داده است.
اما معیار حافظه برای کلمات زبان انگلیسی چیست؟
حافظه آن‌ها را مشتی اراجیف می‌شمارد شاید در حد آواز یک جیرجیرک و یا بوق یک خودرو. نمره اهمیت آن‌ها ۱ است. قبل از اینکه بیشتر راجع به رفتار حافظه با کلمات یک‌زبان دیگر صحبت کنم. می‌خواهم شمارا به مثالی زیبا درباره بوق خودرو دعوت کنم. به نظر شما چند نوع بوق وجود دارد؟ شاید ۵ نوع.
۱- بوق کوتاه و تک به معنی سلام یک دوست.
۲- بوق کوتاه و زوجی به معنی سلام یک دوست صمیمی.
۳- بوق کوتاه و چندتایی شاید شبیه به چیزی باشد که در مراسم عروسی می‌شنویم.
۴- تک بوق طولانی و ممتد علامت خطر برخورد
۵- چند بوق طولانی علامت اعتراض. اما فکر می‌کنید حافظه به کدام‌یک حساس‌تر است و امتیاز بالاتری می‌دهد؟ بله درست حدس زدید بوق نوع ۴ چرا؟ چون این بوق به هشدار برخورد با یک خودرو و خطر مرگ را می‌دهد و برای ما و حافظه اهمیت بالاتری دارد.
برگردیم به کلمات انگلیسی. این کلمات برای حافظه پایین‌ترین سطح اهمیت رادارند یعنی امتیاز ۱. خواندن آن‌ها هیچ احساسی را برای ما ایجاد نمی‌کنند. حافظه نسبت به آن‌ها کاملاً بی‌تفاوت بوده و فقط کمی از سفیدی به خاکستری تغییر می‌کند. اما وقتی کلمات را تکرار می‌کنیم و مجدداً آن‌ها را مرور می‌نماییم این رنگ خاکستری کمی تیره‌تر می‌شود. اما سؤال اینکه چند بار باید این کلمات را خواند تا بتوان در یک فرآیند طاقت‌فرسای تکرار آن‌ها را به حافظه سپرد؟ جواب معلوم نیست برای بعضی افراد، کلمات و عبارات تا ۱۵ بار و برای بعضی تا ۴ بار. اما راه‌حل چیست؟
راه حل کمک به حافظه برای ذخیره اطلاعات در زمان طولانی‌تر
می‌توان با انجام تکنیک‌هایی حافظه را متقاعد کرد تا واژگان را حیاتی در نظر گرفته و در خود ذخیره نماید. این تکنیک‌ها دقیقاً بر میزان اثربخشی منبع آموزشی تأثیر گذاشته و نقطه برتری بین منابع آموزشی زبان انگلیسی محسوب می‌شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره این تکنیک‌ها می‌توانید به مقالات دیگر مراجعه نمایید و یا جهت مشاوره رایگان با شماره تلفن‌های قیدشده در سایت تماس بگیرید.
مجموعه اخبار و گزارش‌ها انگلیسی حاضر به‌عنوان یکی از مفیدترین منابع آموزشی زبان انگلیسی به شما زبان‌پژوهان عزیز پیشنهاد می‌گردد. در این مجموعه با تلفظ صحیح کلمات در جملات مختلف آشنا شده و می‌توانید با انجام تکنیک‌هایی نظیر اسکریپت کردن (script) مهارت شنیداری خود را افزایش دهید. همچنین با ترکیب واژگان در کنار هم آشنا شوید و واژگان همراه را در قالب مفاهیم (که دیرتر از خاطر می‌روند) فرابگیرید.
خلاصه مقاله:
در این مقاله در مورد منابع آموزشی انگلیسی بدبخت کننده صحبت کردیم و راز تشخیص یک منبع خوب را بررسی کردیم.
مقالات مرتبط:
- بخش های یک پاراگراف انگلیسی
- تاثیر زبان انگلیسی بر زندگی
- تقویت مهارت Speaking
- یادگیری زبان همراه با بازی
